Mauritius

Mauritius behoort tot de mooiste eilanden op aarde. En het bij Afrika is veel groter dan veel mensen denken; Het is 1.969 km² groot. Het heeft goudgele zandstranden en intacte koraalriffen. Maar ook vulkaantoppen, die te beklimmen zijn. Maar er zijn veel meer bezienswaardigheden op Mauritius. En leuke excursies om te doen tijdens je rondreis.

Een bezoek aan Mauritius is meer dan een zonvakantie. Al kun je dat wel extreem goed hier. De zon schijnt vaak, de stranden zijn goudgeel en het water is lekker warm. Ze hebben hier een 177 kilometer lange kustlijn.

De koraalriffen met vissen en veel zeeschildpadden lonken. Het eiland wordt omringd door ondiepe koraalriffen. Waar je zo het kraakheldere water in kan om de vissen en andere zeedieren te spotten.

In het achterland kun je goed wandelen. Hier kun je zelfs oude vulkanen beklimmen. Er zijn diverse wandelroutes om te ontdekken in het opvallend groene achterland. 

De Chamarel Waterfall is 83 meter hoog. De waterval ligt fraai in het groen en is eenvoudig te bereiken. Vanuit Chamarel kun je de waterval zelf bezoeken of met een gids.  

De geschiedenis van Mauritius is bijzonder. Voor zover bekend kent Mauritius geen inheemse bevolking. De Portugezen kwamen hier begin zestiende eeuw als eerste, maar zagen geen mensen die hier leefden. Daarom is er van voor die tijd ook niets bekend.

Opvallend genoeg vestigden de Portugezen zich niet op Mauritius. Volgens hun verslagen werd het eiland wel gebruikt als tussenstop tijdens hun handelsreizen naar het oosten. De Portugezen noemden het eiland nog niet Mauritius, maar ‘cirne’. Dat zwaan betekent in het Portugees.

Het eiland wordt steeds populairder. Ook bij Nederlanders. Die ook steeds meer leren over de geschiedenis van het land, dat een bijzonder Nederlands tintje heeft. Wat weinigen weten is dat het de Nederlanders waren die hier zich als eerste vestigden. Al waren het in 1638 slechts een paar mensen. Zij vernoemden het naar Maurits van Oranje, destijds de prins van Oranje. De Nederlanders leefden er tot aan het begin van de achttiende eeuw. 

Een orkaan zorgde voor grote schade, waardoor de Nederlanders het niet zagen zitten om alles weer op te bouwen. Het gevolg was dat de V.O.C. een andere plek koos; Kaap de Goede Hoop in Zuid-Afrika. En dus verhuisden in 1710 de inwoners naar deze inmiddels wereldberoemde plek in Zuidelijk Afrika.

Na de Nederlanders kwamen de Fransen. Zij koloniseerden het land in 1721. Ook voor hen was de strategische ligging naar het Verre Oosten de reden. Zij introduceerden de slavernij; de meeste slaven kwamen uit Madagaskar en het Afrikaanse vasteland. De huidige bevolking stamt voor een groot deel af van deze slaven.

Een uniek dier op Mauritius is de Seychellenreuzenschildpad, die ook voorkomt op de Seychellen. Deze immense dieren kun je hier op diverse plekken tegen komen in het wild. Alsook in speciale opvangcentra.

Mauritius had diverse soorten dieren die alleen hier voor kwamen. Waaronder de beroemde maar inmiddels uitgestorven dodo. Bij het tragische lot van dit dier speelden de Nederlandse kolonisten een hoofdrol. De dodo was een unieke vogel, die behoorde tot de familie van de duiven. Hij had volgens evolutiegeleerden verleerd om te vliegen, omdat hij op Mauritius eenvoudig voedsel op de grond kon vinden. 

Het dier kon zich dus alleen lopend verplaatsen. De Nederlanders die hier kwamen deden de vogel niets. Ze noemden hem ook wel de ‘walgvogel’, omdat zijn vlees verre van lekker was. Maar de Nederlanders hadden wel varkens bij zich. Terwijl ook ratten aan boord van het schip zaten en zich zo razendsnel over het eiland verplaatsten. 

Deze dieren moordden al snel de dodo’s uit. Het dier was weerloos tegen deze dieren. De dodo is waarschijnlijk tussen 1680 en 1690 uitgestorven. Tegenwoordig staat de vogel symbool voor het verdwijnen van diersoorten als gevolg van menselijk handelen.