Peneda Geres National Park

Het nationaal park is 702,9 vierkante kilometer groot en werd opgericht op 8 mei 1971. De bergketens hebben fraaie namen als Serra da Peneda en Serra do Gerês die liggen tussen de Alto Minho en Trás-os-Montes. De hoogste toppen zijn Peneda (1.340 m), Soajo (1.430 m), Amarelo (1.350 m), Gerês (1.545 m) en Altar dos Cabrões (1.538 m). Veel van deze toppen geven je het gevoel nietig te zijn tussen zoveel natuurgeweld. Sinds 1997 maakt het park deel uit van het Natura 2000-netwerk van de Europese Unie.

Op de hoogte blijven van al mijn nieuwe reisvideo's? Abonneer je dan op mijn YouTube kanaal.

Het park is vanuit de populaire stad Porto goed te bereizen. Ik maakte er diverse wandelingen en ging zwemmen bij een van de (koude) watervallen. Voor veel bezoekers zijn de watervallen een heerlijke verkoeling, zeker op een warme zomerdag. En ideaal om het zweet van je af te spoelen.

De meest bekende, en eenvoudig te bereiken, waterval is Cascata de Fecha de Barjas. Deze wordt ook wel Cascata do Tahiti genoemd. Hij ligt in het zuidelijk deel van het park, vlak naast de weg. Waardoor deze waterval door iedereen te bezoeken is. Het water valt hier in diverse lagen naar beneden, die je allemaal kunt bekijken. Al moet je daar wel een smal een steil bergpaadje voor beklimmen.

Om dit park goed te kunnen verkennen moet je hier meerdere nachten blijven. Er zijn in de regio diverse leuke kleine hotels, vakantiewoningen en appartementen die je kunt boeken. Deze zijn veelal nog goed betaalbaar en eenvoudig online vast te leggen. 
Bekijk de leukste accommodaties in de omgeving

Je hebt talloze opties om het gebied te voet te ontdekken. Van korte tot meerdaagse wandelingen. Het beste kun je ter plekken bij de lokale VVV naar de diverse wandelingen vragen. Diverse wandelpaden zijn recent afgesloten of aangepast, waardoor actuele informatie geven lastig is. 

Er loopt een wandelpad van het plaatsje Fafião naar de Fecha de Barjas waterval. Daarbij loop je door bossen, maar ook met zicht op de omliggende heuvels en bergen. Waarbij je uiteindelijk de onderkant van de waterval bereikt. Waar je kunt zwemmen, maar ook omhoog kunt klimmen.

Hier leven wilde dieren als ree, wild zwijn, diverse soorten roofvogels, otter, vos, Europese wilde kat én de Iberische wolf, dit is een ondersoort van de Europese wolf. De afbeelding van de wolf zie je ook op diverse plekken. Het meest bijzonder is de Pyrenese desman, dit is een molachtig dier dat in het water leeft. Ikzelf zag de kleurrijke smaragdhagedis van dichtbij, dit is volgens velen de mooiste soort hagedis in Europa.

De wolf en mens hebben de afgelopen eeuwen een moeilijke relatie gehad. Nu zijn deze dieren beschermd, maar dit was ooit heel anders. Bij Fafião vind je een eeuwenoud bouwwerk om wolven te vangen. Of om te doden eigenlijk. Deze traditionele stenen muren eindigden in een diepe kuil waar de dieren in werden gejaagd. Nu nog kun je deze wolvenval bezoeken.

Op diverse plekken vind je nog oude graanschuren. Bij het plaatsje Soajo in het westen vind je de mooiste en meest bekende. Een graanschuur is van steen gemaakt en hebben een unieke architectuur. Ze staan op poten, zodat ongedierte er niet bij kan komen. Ook beschermde het tegen kou en sneeuw bijvoorbeeld. Deze schuren waren met name voor de winter essentieel voor de bewoners. Je kunt ze gratis bezoeken.

Het natuurgebied grenst aan het Parque Natural Baixa Limia – Serra do Xurés in Spanje. Vanuit Porto is het iets meer dan 100 kilometer rijden met je auto of huurauto. Je doet er iets meer dan een uur over. Met name het laatste deel is slingerend door de bergen. Let wel, dan sta je aan de ingang van het gebied. Door het park lopen diverse wegen, maar de meeste bezoekers gaan hier vooral te voet op pad.

Het park heeft 7 ingangen. Van het westen tot het oosten zijn dat: Caldas do Gerês, Lamas de Mouro, Mezio, Campo de Gerês, Ermida, Fafião en Pitões das Júnias. De plaatsjes Gerês en Ermida is erg populair om te verblijven. Dit geldt ook voor het sfeervolle Fafião, waar ik verbleef.